Πόλεμος με το ΡΚΚ για εσωτερική κατανάλωση

Του ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΑΚΑΤΣΕΛΗ
Η Τουρκία απαντά στις κλιμακούμενες επιθέσεις του ΡΚΚ (Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν) με μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές επιχειρήσεις των τελευταίων ετών κατά των βάσεών του στο βόρειο Ιράκ.

Ο τούρκος πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ επισκέπτεται τα τουρκικά στρατεύματα στα σύνορα με το Ιράκ. Ο πόλεμος με τους Κούρδους του ΡΚΚ έχει σοβαρές επιπτώσεις στο εσωτερικό της χώρας.
Ο τούρκος πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ επισκέπτεται τα τουρκικά στρατεύματα στα σύνορα με το Ιράκ.

Ο πόλεμος με τους Κούρδους του ΡΚΚ έχει σοβαρές επιπτώσεις στο εσωτερικό της χώρας. Μετά το θάνατο 24 στρατιωτών στη μεγαλύτερη επίθεση των κούρδων ανταρτών από το 1993.

Ο υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου υποσχέθηκε μια «τρομακτική απάντηση» και ο πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν ξεκαθάρισε ότι η κινητοποίηση 10.000 στρατιωτών, η επέλαση στο ημιαυτόνομο ιρακινό Κουρδιστάν και ο βομβαρδισμός των βάσεων των ανταρτών στο όρος Καντίλ αποτελούν απλώς «το πρώτο βήμα» της επιχείρησης.

Από τη σαρωτική επανεκλογή του Ερντογάν τον περασμένο Ιούνιο, το ΡΚΚ έχει κλιμακώσει τις επιθέσεις του και ο τουρκικός στρατός έχει απαντήσει με σκληρά αντίποινα κατά των βάσεων των ανταρτών στο όρος Καντίλ του βορείου Ιράκ. Αλλά ενώ αυτές οι επιχειρήσεις φέρουν σημαντικές απώλειες στην οργάνωση, απέχουν πολύ από το να της καταφέρουν ένα μοιραίο πλήγμα.

Αλλά μια μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση ικανή να αποδυναμώσει το ΡΚΚ μπορεί να δημιουργήσει εντάσεις και ακόμα μεγαλύτερη αστάθεια σε αυτήν την ήδη εύθραυστη περιοχή, όπου τέσσερις καίριες χώρες έχουν σημαντικές κουρδικές μειονότητες: Τουρκία, Ιράκ, Συρία και Ιράν. Στο Ιράκ, που δεν έχει φανεί ιδιαίτερα πρόθυμο να αντιμετωπίσει το ΡΚΚ, θα υπάρξουν αντιδράσεις από μια παρατεταμένη τουρκική στρατιωτική παρουσία, ενώ είναι διάχυτη η ανησυχία όσο πλησιάζει η στιγμή της αποχώρησης των αμερικανικών στρατευμάτων. Η Συρία βράζει και οι σχέσεις με την Τουρκία έχουν ψυχρανθεί μετά τις επικρίσεις του Ερντογάν προς τον Ασαντ για την αιματηρή καταστολή των διαδηλώσεων.

Οσο για το Ιράν, έχει να αντιμετωπίσει το δικό του τοπικό παράρτημα του ΡΚΚ, το PJAK, και έτσι, παρά τη δυσαρέσκειά του προς την Αγκυρα, ο ιρανός υπουργός Εξωτερικών Αλί Ακμπάρ Σαλεχί έσπευσε να εκφράσει τη στήριξή του στον τούρκο ομόλογό του και να ανακοινώσει συντονισμό προσπαθειών για την αντιμετώπιση «του κοινού προβλήματος των κούρδων ανταρτών».

Οι εξελίξεις του τελευταίου μήνα προμήνυαν μια νέα κλιμάκωση. Στις αρχές Οκτωβρίου το Κοινοβούλιο ενέκρινε την παράταση επί ένα χρόνο της εντολής που εξουσιοδοτεί την κυβέρνηση να προχωρεί σε επιχειρήσεις κατά του ΡΚΚ στο βόρειο Ιράκ. Στις 11 Οκτωβρίου επισφραγίστηκε συμφωνία Τουρκίας - Ιράκ για «συντονισμό προσπαθειών» και λίγες ημέρες αργότερα ο ιρακινός στρατός ξεκίνησε την εκκένωση αμάχων από την περιοχή του Καντίλ.

Μία ημέρα πριν την αιματηρή επίθεση, Αμπντουλά Οτσαλάν, δήλωνε πως οι συνομιλίες ειρήνης μπορούν να αποκατασταθούν μόνο αν η Τουρκία «ανοίξει την πόρτα», υπονοώντας την πόρτα του κελιού του στο Ιμραλί. Οι δε χρονικές συμπτώσεις αποκαλύπτουν πολλά, καθώς η αιματηρή επίθεση του ΡΚΚ έγινε την ίδια ημέρα που ξεκινούσαν οι εργασίες της κοινοβουλευτικής επιτροπής για το νέο σύνταγμα, το οποίο αναγνωρίζει δικαιώματα των μειονοτήτων.

Ο Ερντογάν καλείται να βρει την ισορροπία ανάμεσα στην ικανοποίηση των εθνικιστών, που ζητούν σιδερένια πυγμή κατά των κούρδων ανταρτών, και την αναζήτηση πολιτικών συμμάχων, καθώς μια μεγάλης κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση μπορεί να του στερήσει τη στήριξη των κούρδων βουλευτών, που είναι απαραίτητη για την υιοθέτηση του νέου Συντάγματος.

* «Ο πόλεμος εναντίον μας ποτέ δεν σταμάτησε. Τουρκικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν την περιοχή, ο στρατός συνεχίζει να χτυπά σκοτώνοντας αμάχους. Και λίγες ώρες πριν την επίθεσή μας, βομβάρδιζαν τις θέσεις μας», δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΡΚΚ, Ροτζ Ουελάτ, χαρακτηρίζοντας την αιματηρή επίθεση της 19ης Οκτωβρίου «απάντηση στις τουρκικές προκλήσεις».
http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=320131