ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΝΑΕΡΙΟ ΧΩΡΟ, ΤΙΣ ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑ 12 ΜΙΛΙΑ Αμφισβητούν οι Τούρκοι και τον θαλάσσιο χώρο μας!

ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΑ επιχειρεί να δημιουργήσει στο Αιγαίο η Τουρκία και με τις συνεχείς, ολοένα και πιο εξοργιστικές, προκλήσεις της θέλει να θέσει τους δικούς της όρους στις διαπραγματεύσεις για τη διευθέτηση των διαφορών!
Μετά τις μαζικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, αλλά και των χωρικών υδάτων, τις υπερπτήσεις πάνω από το Αγαθονήσι, την αμφισβήτηση των 12 μιλίων και της κυριότητας των βραχονησίδων, το τελευταίο διάστημα οι Τούρκοι πρόσθεσαν έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα των προκλήσεων: Τα πολεμικά τους πλοία δεν διστάζουν να φθάσουν μέχρι και... ανοιχτά του Σουνίου, θέτοντας υπό αμφισβήτηση πλέον ολόκληρη την περιοχή του Αιγαίου.

Τελευταίο και πιο εντυπωσιακό «κρούσμα» αυτό με τη φρεγάτα «Γιλντιρίμ», που ξεκίνησε από τα τουρκικά παράλια διέσχισε το Αιγαίο και έφθασε μέχρι την Εύβοια!

Εξίσου... εντυπωσιακή, αλλά με την αρνητική της εκδοχή, ήταν και η αντίδραση της κυβέρνησης. Ο υπουργός Άμυνας Β. Βενιζέλος, αφού κατήγγειλε τη ΝΔ γιατί... τόλμησε να διαμαρτυρηθεί για την υποτονική στάση της χώρας μας στις τουρκικές προκλήσεις, υποστήριξε ότι όλα είναι υπό έλεγχο και δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας. Είπε, μεταξύ των άλλων, ότι η τουρκική φρεγάτα έκανε «αβλαβή διέλευση» (σ.σ.: δεν βομβάρδισε ας πούμε κάποιο από τα νησιά που συνάντησε στη διαδρομή...) και σε όλη τη διάρκειά της την παρακολουθούσαν στενά ελληνικά πλοία. Παράλληλα το υπουργείο Εξωτερικών έκανε τα προβλεπόμενα από τη διαδικασία διαβήματα, τα οποία κατά την προσφιλή της συνήθεια η Άγκυρα τα πετά στο... καλάθι των αχρήστων.

Αποδεικνύεται έτσι στην πράξη ότι η περίφημη... πολιτική προσέγγισης που ακολουθεί ο Γ. Παπανδρέου έναντι του Τ. Ερντογάν έχει μηδενικά αποτελέσματα. Άλλωστε, σύμφωνα με αποκαλύψεις των WikiLeaks, το 2004 ο τούρκος πρωθυπουργός παραδεχόταν επισήμως ότι δεν μπορεί να ανακόψει το κύμα των προκλήσεων στο Αιγαίο, καθώς η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων λειτουργεί αυτόνομα και ανεξάρτητα από την πολιτική της κυβέρνησής του. Κατά συνέπεια, όσοι τρέφουν υψηλές προσδοκίες από τα πάρε-δώσε Παπανδρέου - Ερντογάν «πλανώνται πλάνην οικτράν».

Η Τουρκία από το 1974, αλλά ιδίως από το 1996 και μετά, με έναν απόλυτα μεθοδικό τρόπο, αμφισβητεί ολοένα και περισσότερα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα. Κάθε φορά προσθέτει και κάτι νέο στις διεκδικήσεις της. Όπως για παράδειγμα τους τελευταίους 16 μήνες, με τις συχνές παραβιάσεις των ελληνικών χωρικών υδάτων από τουρκικά πολεμικά πλοία -περίπου κάθε 25 μέρες-, τις οποίες μάλιστα βαφτίζει «αβλαβείς διελεύσεις». Η νέα αυτή προκλητική συμπεριφορά εκπέμπει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους «ονειροπόλους των Αθηνών», ότι η στρατηγική της γείτονος δεν είναι στατική, δηλαδή στρατηγική κατοχύρωσης, αλλά επεκτατική, δηλαδή στρατηγική αναθεωρητισμού. Πώς εξηγείται άλλωστε το γεγονός ότι μία ημέρα πριν πάει ο κ. Παπανδρέου στην περιβόητη συνάντηση του Ερζερούμ είχαμε υπερπτήσεις οπλισμένων τουρκικών μαχητικών πάνω από ελληνικά νησιά και, λίγες μέρες μετά, σωρεία παραβιάσεων του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ), μέχρι και την προχθεσινή «βόλτα» τουρκικής φρεγάτας από τις ακτές της Εύβοιας; Για να μην αναφέρουμε και τις υπόνοιες για την προ εβδομάδος διέλευση τουρκικού υποβρυχίου ανοικτά από το Λαύριο, που εντόπισαν ελικόπτερα του Ναυτικού, μια και το Πολεμικό Ναυτικό το διέψευσε.

Είναι δυνατόν να γίνονται αυτά όταν ο κ. Νταβούτογλου διακηρύσσει τη στρατηγική των «μηδενικών εντάσεων με τους γείτονες»; Όταν Παπανδρέου και Ερντογάν περπατάνε, υποτίθεται, χέρι χέρι; Ποιον δουλεύουν; Πώς ερμηνεύει ο κ. Παπανδρέου ότι το 2010, τον πρώτο δηλαδή χρόνο της «νέας και διευρυμένης» ελληνοτουρκικής προσέγγισης, 3.030 τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη και 367 οπλισμένοι σχηματισμοί μπήκαν στο Αιγαίο, πραγματοποίησαν 1.239 παραβιάσεις του ΕΕΧ και 20 υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά; Και βέβαια το ίδιο βιολί συνεχίζεται και φέτος.

Όλοι συμφωνούν ότι η στάση της Ελλάδας «πρέπει να είναι καλόπιστη» και να βασίζεται στη «διεθνή νομιμότητα» και στις «προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου», αλλά στην περίπτωσή μας δυστυχώς, με τη στάση μας, προβάλλουμε εικόνα αδυναμίας. Και προβάλλουμε εικόνα αδυναμίας όταν, ξαφνικά, τον τελευταίο χρόνο μηδενίσαμε τις εμπλοκές μεταξύ ελληνικών και τουρκικών αεροσκαφών -το 2010 σημειώθηκαν μόνο 13 εμπλοκές, όταν έναν χρόνο πριν είχαμε 237- με την κυβέρνηση να λέει ότι η απόλυτη μείωση οφείλεται στη «συμπεριφορά του αναχαιτιζομένου». Έλεος! Προβάλλουμε εικόνα αδυναμίας όταν τουρκικά πλοία ερευνών μπαινοβγαίνουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα κι εμείς σχεδόν σφυρίζουμε αδιάφορα, στέλνοντας το καραβάκι του Λιμενικού να τα παρακολουθεί. Προβάλλουμε εικόνα αδυναμίας, όταν εξακολουθούμε να κουβεντιάζουμε στο υψηλότατο επίπεδο, κεκλεισμένων των θυρών, κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνουμε, ή όταν τρέχουμε πρώτοι και καλύτεροι να ζητήσουμε Συμβούλιο Κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης - Τουρκίας! Προβάλλουμε εικόνα αδυναμίας όταν, παρότι αντιμετωπίζουμε τέτοια προκλητική συμπεριφορά, μειώνουμε τον λειτουργικό προϋπολογισμό των Ενόπλων μας Δυνάμεων πάνω από 20% κάθε χρόνο.

ΠΑΡΟΝ