Το «αγκάθι» των Χακανί

Οι Πακιστανοί αντάρτες αποτελούν πονοκέφαλο για τις ΗΠΑThe New York Times Αν και οι ΗΠΑ έχουν αρχίσει μια μεγάλης κλίμακας αποχώρηση από το Αφγανιστάν, η επίθεση του Δικτύου Χακανί στη στρατιωτική βάση του Σαλέρνο, στις αρχές Iουνίου, αλλά και άλλες παρόμοιες έχουν εδραιώσει τη φήμη του ως της μεγαλύτερης απειλής για τις εύθραυστες αμερικανοπακιστανικές σχέσεις, όπως διατείνονται αξιωματούχοι και από τις δύο χώρες. Σε μια πρώτη ένδειξη επανασυμφιλίωσης, ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του Πακιστάν (ISI) αντιστράτηγος Ζαχίρ ουλ Ισλάμ πρόκειται να μεταβεί στην Ουάσιγκτον αυτή την εβδομάδα για συνομιλίες με τη CIA. Ωστόσο, η σχέση παραμένει επισφαλής, λόγω των υφιστάμενων διαφορών όσον αφορά τις αμερικανικές επιθέσεις στην πακιστανική περιοχή των φυλών, τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και τη δράση του Δικτύου Χακανί. Τα επιχειρήματα είναι γνωστά: οι Αμερικανοί διατείνονται ότι οι πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες προσφέρουν κεκαλυμμένη βοήθεια στους αντάρτες, κάτι που αρνούνται οι Πακιστανοί. Μετά την επίθεση στο Σαλέρνο, ο Λευκός Οίκος πραγματοποίησε σειρά συναντήσεων με τις αμερικανικές υπηρεσίες ασφαλείας για να διερευνηθούν οι όποιες εναλλακτικές, μετά μια μεγάλη επιτυχία των Χακανί εναντίον των Αμερικανών. Στο Σαλέρνο έφθασαν πολύ κοντά. Αν και σκοτώθηκαν μόνο δύο Αμερικανοί, οι δράστες κατάφεραν να διεισδύσουν σε μια μεγάλη βάση και να φθάσουν μέχρι τα μαγειρεία, όπου βρίσκονταν εκατοντάδες στρατιώτες. Στις συναντήσεις εξετάστηκαν όλα τα ενδεχόμενα, αλλά δεν βρέθηκαν εύκολες απαντήσεις. Οι αξιωματούχοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι περισσότερες επιλογές ενέχουν τον κίνδυνο περαιτέρω διατάραξης των σχέσεων με τον πακιστανικό στρατό, ο οποίος επιπλέον είναι εφοδιασμένος με πυρηνικά. Το Δίκτυο Χακανί έχει εδραιώσει τη φήμη του ύστερα από σειρά επιθέσεων με στόχο την εξουδετέρωση των αμερικανικών προσπαθειών ώστε να διασφαλιστεί μια ομαλή μεταβίβαση της εξουσίας στον πρόεδρο Χαμίντ Καρζάι μέχρι το τέλος του 2014. Η επιτυχία του οφείλεται στο καταφύγιο που απολαμβάνει η ηγεσία του στο Βόρειο Ουαζιριστάν, όπου αν μη τι άλλο δεν παρενοχλείται από τον πακιστανικό στρατό. Αυτή η σχέση έχει τις ρίζες της στην αντίσταση κατά των Σοβιετικών στη δεκαετία του 1980, όταν η ISI διοχέτευε χρήματα και όπλα της CIA στους αντάρτες Χακανί. Η πακιστανική υπηρεσία συνέχισε να στέλνει χρήματα, στη δεκαετία του 1990, σύμφωνα με μια νέα έρευνα του Κέντρου Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας, στο Ουέστ Πόιντ. Σήμερα, η ISI παραδέχεται ότι διατηρεί τακτικές επαφές με τους Χακανί, αλλά αρνείται ότι τους παρέχει επιχειρησιακή υποστήριξη. «Η CIA δεν έχει επαφή με τους ανθρώπους που πολεμάει;», διερωτάται ανώτερος αξιωματούχος της ISI. Αμερικανοί και άλλοι Δυτικοί αξιωματούχοι διατείνονται ότι η ISI και οι Χακανί κάνουν κάτι παραπάνω από το να συνομιλούν. Οι Πακιστανοί επιτρέπουν στους Χακανί να λειτουργούν νόμιμες επιχειρήσεις στο Πακιστάν, διευκολύνουν τα ταξίδια τους στα κράτη του Περσικού και εξακολουθούν να τους δίνουν χρήματα. Επιφανή στελέχη τους έχουν σπίτια στην πρωτεύουσα, όπου οι συγγενείς τους ζουν ανενόχλητοι. Οι Χακανί, αν και δηλώνουν πίστη στους Ταλιμπάν του Αφγανιστάν, απολαμβάνουν οικονομική αυτονομία χάρη σε μια αυτοκρατορία φυλετικού εγκλήματος που βασίζεται σε εκβιασμούς, απαγωγές και λαθρεμπόριο. Κι έχουν επιχειρησιακή υποστήριξη από άλλες οργανώσεις στο Ουαζιριστάν, περιλαμβανομένης της Αλ Κάιντα. Οι προσπάθειες των Αμερικανών να σκοτώσουν ηγέτες του Δικτύου Χακανί με βομβιστικές επιθέσεις από μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν μικρή επιτυχία, εν μέρει επειδή ο Σιραζαντίν Χακανί περιβάλλεται από αμάχους -συχνά γυναίκες και παιδιά- στη βάση του, στην πόλη Μιράμ Σαχ. Οι ΗΠΑ πιέζουν χρόνια το Πακιστάν να επιτεθεί στους Χακανί στο Ουαζιριστάν, αλλά ο στρατός λέει ότι αδυνατεί να το κάνει επειδή οι δυνάμεις τους είναι διάσπαρτες. Ο αρχηγός του στρατού Καγιανί δήλωσε κατ’ ιδίαν σε Αμερικανούς ότι θα εξαπολύσει στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των Χακανί μέσα στους επόμενους 12 μήνες.