Το 2010 αναμένεται να είναι η χρονιά της Ινδίας. Η δεύτερη μεγαλύτερη σε πληθυσμό χώρα του κόσμου διεκδικεί με δυναμισμό μία θέση στο οικονομικό στερέωμα με πρότυπο το βόρειο γείτονά της, τη μεγαλύτερη σε πληθυσμό χώρα του κόσμου, την Κίνα.
Για την Ινδία το 2010 είναι ότι για την Κίνα το 2008, προσπαθεί να κεφαλαιοποιήσει τη ραγδαία ανάπτυξη των τελευταίων ετών. Το Νέο Δελχί φιλοξενεί του Αγώνες της Κοινοπολιτείας και η ινδική πρωτεύουσα θέλει να δείξει το νέο πρόσωπό της, χωρίς όμως πραγματικά να πείσει τη Δύση. Η Ινδία φιλοδοξεί με αυτούς τους αγώνες να αποδείξει ότι έχει περάσει σε μία νέα εποχή. Τα προβλήματα ωστόσο, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των Αγώνων, οι μεγάλες καθυστερήσεις και οι καταγγελίες των ομάδων για συνθήκες τριτοκοσμικές στα καταλύματα και στους αγωνιστικούς χώρους, παραλίγο να οδηγήσουν στην ακύρωση της διοργάνωσης, κάτι που θα αποτελούσε ένα ισχυρό, αλλά και ντροπιαστικό, πλήγμα για την Ινδία.
Η τελετή έναρξη όμως των Αγώνων της Κοινοπολιτείας, απέδειξε ότι η Ινδία παρά τα προβλήματα μπορεί να τα καταφέρει και απηχεί με αυτό τον τρόπο και τη λειτουργία της οικονομίας της. Παρά λοιπόν την αρνητική κριτική των τελευταίων εβδομάδων, η Ινδία τα πάει καλά. Η οικονομία της αναμένεται να αναπτυχθεί κατά 8,5%. Έχει όμως πολύ δρόμο μέχρι να γίνει τόσο πλούσια όσο η Κίνα, της οποία η οικονομία είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από την ινδική. Παρόλα αυτά, η Ινδία αναπτύσσεται με φρενήρης ρυθμούς και το 2013, αναμένεται ότι οι αναπτυξιακοί της ρυθμοί θα ξεπεράσουν αυτούς της Κίνας.
Μάλιστα, πολλοί οικονομολόγοι εκτιμούν ότι η ανάπτυξη της ινδικής οικονομίας θα είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη μεγάλη οικονομία για τα επόμενα 25 χρόνια. Η ραγδαία ανάπτυξης μίας χώρας των 1,2 δισεκατομμυρίων κατοίκων είναι τουλάχιστον εκπληκτικό.
Η δύναμη του λαού
Υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους η Ινδία θα ξεπεράσει σύντομα την Κίνα. Ο πρώτος λόγος είναι η δημογραφία. Το εργατικό δυναμικό της Κίνας θα αρχίσει να γερνάει σύντομα και σε λίγα χρόνια θα ξεκινήσει να μειώνεται. Αυτό οφείλεται κυρίως στην πολιτική τους ενός παιδιού. Μία τέτοια πολιτική όμως δεν θα μπορούσε να περάσεις την Ινδία. Η Ίντιρα Γκάντι προσπάθησε να εφαρμόσει ένα αν΄τιστοιχο μέτρο τη δεκαετία του 1970, όταν κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και εισήγαγε ένα πρόγραμμα υποχρεωτικής στείρωσης. Το αποτέλεσμα ήταν να πραγματοποιηθούν μεγάλες διαδηλώσεις και μέσω της δημοκρατικής διαδικασίας και το μέτρο εγκαταλείφθηκε.
Η Ινδία είναι ευλογημένη με ένα νεαρής ηλικίας και αυξανόμενο εργατικό δυναμικό. Η ποσόστωση παιδιών, ηλικιωμένων και ενήλικων εργαζομένων είναι από τις καλύτερες στον κόσμο και θα παραμείνει έτσι για μία γενιά. Η οικονομία της Ινδίας θα ωφεληθεί από τη δημογραφική κατανομή, που στήριξε τα οικονομικά θαύματα της Ασίας.
Αυταρχισμός κατά δημοκρατίας
Ο δεύτερος λόγος αισιοδοξίας για την Ινδία είναι το δημοκρατικό της πολίτευμα. Είναι αποδεδειγμένο ότι η δημοκρατία οδήγησε πολλές φτωχές χώρες στην ανάπτυξη. Σίγουρα ένα δημοκρατικό καθεστώς θέτει περιορισμούς. Οι εκλεγμένες κυβερνήσεις υποκύπτουν σε πιέσεις και απαιτήσεις ομάδων και επιχειρήσεων. Ακόμη και για πιο επείγουσες υποθέσεις απαιτούνται χρονοβόροι διάλογοι και υπάρχουν συνεχείς καθυστερήσεις.
Η Κίνα δεν έχει τέτοια προβλήματα. Όταν οι τεχνοκράτες αποφασίσουν να χτίσουν ένα φράγμα, να κατασκευάσουν ένα δρόμο ή να μετακινήσουν ένα χωριό, το φράγμα χτίζεται, ο δρόμος κατασκευάζεται και το χωριό εξαφανίζεται. Οι χωρικοί αποζημιώνονται, αλλά δεν επιτρέπεται να διαμαρτυρηθούν και να αντιταχθούνς την ανάπτυξη. Οι ηγέτες της Κίνας παίρνουν ριζοσπαστικές αποφάσεις που εξισορροπούν μακροπρόθεσμα τις ανάγκες όλων των πολιτών. Αυτός ακριβώς είναι ένας παράγοντας που οδήγησε την Κίνα σε μία ραγδαία και σταθερή ανάπτυξη που έβγαλε εκατομμύρια ανθρώπους από την φτώχεια. Ένα μικρό θαύμα που επέτρεψε σε πολλούς δικτάτορες να χρησιμοποιούν την Κίνα ως δικαιολογία για να μην επιτρέψουν τον εκδημοκρατισμό της χώρας τους.
Σίγουρα μία ισχυρή κεντρική κυβέρνηση θα είχε αποφύγει το χάος που δημιουργήθηκε με τους Αγώνες της Κοινοπολιτείας, αλλά η ζωή έχει περισσότερες ανάγκες και απαιτήσεις από το μπάντμιντον και τη ρυθμική γυμναστική. No doubt a strong central government would have given India a less chaotic Commonwealth games, but there is more to life than badminton and rhythmic gymnastics.
Μπορεί το κράτος στην Ινδία να είναι αδύναμο, αλλά οι επιχειρήσεις της είναι ισχυρές. Ο ινδικός καπιταλισμός καθοδηγείται από εκατομμύρια επιχειρηματίες, οι οποίοι λειτουργούν ελεύθερα και με δυναμισμό. Στις αρχές του 1990 η Ινδία ήρε τους περιορισμούς στην οικονομία της και άνοιξε τις πόρτες για το ξένο εμπόριο με αποτέλεσμα οι ινδικές επιχειρήσεις να γνωρίσουν μεγάλη άνθηση. Η χώρα διαθέτει αυτή τη στιγμή χιλιάδες ακμαίες και δυναμικές μικρές επιχειρήσεις και έναν μεγάλο αριθμό μεγάλων επιχειρήσεων διεθνούς βεληνεκούς. Είναι λιγότερο εξαρτημένες από το κράτος σε σχέση ε τις κινεζικές επιχειρήσεις και πολύ συχνά είναι περισσότερο καινοτόμες. Δημιούργησαν το αυτοκίνητο των 2.000 δολαρίων, κατάφεραν να κάνουν εγχειρήσεις ανοιχτής καρδιάς με μηδαμινό κόστος, ενώ το μάνατζμεντ είναι πιο οικείο και φιλικούς στους πελάτες. Οι ιδέες κυκλοφορούν εύκολα και γρήγορα στην Ινδία, καθώς δεν διαθέτει την κουλτούρα της μυστικοπάθειας και της λογοκρισίας που έχει η Κίνα. Επιπλέον, στην Κίνα ακολουθεί πολιτική πειρατείας και κλοπής ιδεών, γι' αυτό και πολλές εταιρείες π.χ. λογισμικού αγαπούν την Ινδία και αποφεύγουν την Κίνα.
Επιπλέον, οι εταιρείες της Ινδίας που κατασκευάζουν δικά τους προϊόντα και μάρκες, μπορεί να είναι και πιο ανθεκτικές από τις αντίστοιχες της Κίνας. Οι κρατικές εταιρείας της Κίνας αναπτύσσονται χάρη στη σοφή καθοδήγηση της κυβέρνησης. Ωστόσο, οι κακοί ηγέτες μπορούν να κάνουν μεγαλύτερη ζημιά στην Κίνα απ' ότι στην Ινδία, επειδή οι δυνάμεις τους είναι μεγαλύτερες. Αν για παράδειγμα έρθει στην εξουσία ένας νέος Μάο Τσε Τουγνκ στην Κίνα, δεν θα υπάρχει μηχανισμός για να τον περιορίσει και να τον βγάλει από τη θέση του.
Αυτό είναι ένα πρόβλημα για το μέλλον. Προς το παρόν, τα προβλήματα της Ινδίας είναι οδυνηρά και ορατά. Οι δρόμοι είναι απαράδεκτοι και οι δημόσιες συγκοινωνίες άθλιες και επαίσχυντες. Πολλοί από τους δυναμικούς επιχειρηματίες της Ινδίας, καταναλώνουν ώρες ολόκληρες κολλημένοι στην κίνα, ενώ οι εταιρείες τους επιβαρύνονται από το κόστος κατασκευής των δικών τους υποδομών όπως η κατασκευή γεννητριών για το ρεύμα και μονάδων επεξεργασίας ύδατος, ενώ πρέπει να διατηρούν έναν ολόκληρο στόλο από λεωφορεία για να μεταφέρουν τους υπαλλήλους. Επιπλέον, η δημογραφική ποσόστωση της Ινδίας δεν θα έχει τα θετικά αποτελέσματα που θα έπρεπε να είχε, αν οι νέοι εργαζόμενοι δεν βρίσκουν δουλειά. Ένα θετικό στοιχείο είναι όμως ότι μειώνεται ο αριθμός των αναλφάβητων, κυρίως λόγω των φθηνών ιδιωτικών στοιχειών για τους φτωχούς. Παρόλα αυτά όμως υστερεί σε σχέση με την Κίνα.
Τα πλεονεκτήματα της Ινδίας
Η ινδική κυβέρνηση αναγνωρίζει την ανάγκη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των υποδομών, που πλέον έχουν οδηγήσει τη χώρα σε κρίση. Έχει πετύχει ωστόσο, να βελτιώσει την κατάσταση την πρωτεύουσα Νέο Δελχί με έργα που κατασκευάζουν ιδιωτικές εταιρείες. Η διαδικασία είναι όμως αργή και προβληματική λόγω της διαφθοράς. Πολλοί πιστεύουν μάλιστα, ότι η Κίνα έχει κάνει καλύτερη δουλειά από την Ινδία στην καταπολέμηση της διαφθοράς, με τις γνωστές βίαιες μεθόδους της, όπως με την εκτέλεση ανθρώπων.
Έχοντας την επιλογή μεταξύ της Κίνας και της Ινδίας, πολλοί ξένοι επενδυτές προτιμούν να επενδύσουν στην πρώτη. Η αγορά είναι μεγαλύτερη, η κυβέρνηση είναι πιο εύκολα αντιμετωπίσιμη, ενώ οι μέτοχοι δεν κάνουν ερωτήσεις αν κάτι δεν πάει καλά ή δεν λειτουργήσει. Ωστόσο, η παγκόσμια οικονομία βασίζεται ολοένα και περισσότερο στις γνώσεις, στους υπολογιστές και τα λογισμικά και το πλεονέκτημα της Ινδίας μεγαλώνει.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Economist
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.