Eξελίξεις στα πολιτικά και κομματικά δρώμενα, προ των βουλευτικών εκλογών

14 Απριλίου 2011, 14:37 EEST
Θανάσης Αθανασίου

Ο πολιτικός αναλυτής και διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών(ΚΥΚΕΜ), Χρήστος Ιακώβου, μιλά στο Sigmalive σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, για τις εξελίξεις στα πολιτικά και κομματικά δρώμενα, προ των βουλευτικών εκλογών

Αναφέρεται σε προσπάθεια εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης από τα κόμματα, μιλά για την αδιαφορία των νέων για τις εκλογές, επισημαίνει τα προεκλογικά θέματα τα οποία θα συζητηθούν πιο έντονα, καθώς επίσης και ότι αφορά στην διαμόρφωση του πολιτικού και εκλογικού σκηνικού.

Ο κ. Ιακώβου «ανοίγει τα χαρτιά του» και μας μεταφέρει, μέσα από τα μάτια του πολιτικού αναλυτή, την προσπάθεια των κομμάτων να συσπειρωθούν, να διατηρήσουν και να αυξήσουν τα ποσοστά τους.

* Ανησυχητική η αδιαφορία των νέων για τις εκλογές
* Για την αποχή φταίει η οικονομική κρίση
* Το Κυπριακό αποτελεί το κυρίαρχο θέμα της προεκλογικής δράσης
* Oι πολιτικοί είναι καταδικασμένοι να επιβιώσουν σ’ αυτό τον κόσμο ως μεταπράτες ενός πολιτικού λόγου που έχει ταυτιστεί τόσο πολύ με το ψέμα
* To AKEΛ καλείται να αναμετρηθεί με την έντονη κριτική που δέχεται από τα υπόλοιπα κόμματα
* Ο ΔΗΣΥ εγκαταλείπει την τακτική αποφυγής των σφοδρών αντιπολιτευτικών συγκρούσεων
* Το ΔΗΚΟ αναδιατυπώνει την πρότασή του για ανάγκη ενίσχυσης του κεντρώου χώρου
* Η ΕΔΕΚ επιθυμεί να καταστεί ρυθμιστική πολιτική δύναμη
* Το ΕΥΡΩΚΟ συνεχίζει στην αντιπολιτευτική γραμμή
* Το Κίνημα Οικολόγων επιχειρεί να καταδείξει το εναλλακτικό της πολιτικής του δράσης

Θεωρείτε ότι γίνεται προσπάθεια εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης από τα κόμματα;
Κατ’ αρχάς, θεωρώ ότι η τηλεόραση ως σύγχρονο μέσο ενημέρωσης που παίζει τον καθοριστικό ρόλο στην πληροφόρηση των πολιτών, όπως επίσης και οι τεχνολογίες που εισάγονται από τις κοινωνικές επιστήμες (π.χ. δημοσκοπήσεις) που, θεωρητικώς τουλάχιστον, επιτρέπουν να κατανοήσουμε καλύτερα την κοινή γνώμη, αποτελούν ένα σημαντικό βήμα για τον εκσυγχρονισμό μίας δημοκρατικής κοινωνίας. Η πολιτική ανάλυση των δημοσκοπήσεων της κοινής γνώμης, των τηλεοπτικών συζητήσεων και αντιπαραθέσεων, ουσιαστικώς, καταδεικνύουν ότι αν όντως υπάρχει πρόοδος και εκσυγχρονισμός, αυτά συνίστανται στην ταχεία εξέλιξη στις τεχνολογίες των κοινωνικών επιστημών που αποσκοπούν στο να πείσουν ότι τα πάντα υπηρετούν την κοινή γνώμη. Κατά παράδοξο τρόπο, με αυτά τα δεδομένα, το πολιτικό πεδίο τείνει να περιχαρακωθεί στον εαυτό του, αποκλείοντας την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών, αφού το πολιτικό παιγνίδι γίνεται ολοένα και περισσότερο θέμα ειδικών, οι οποίοι διαβεβαιώνουν μεν, ότι ζητούν από τους πολίτες να μιλήσουν αλλά στην πραγματικότητα το κάνουν όπως ο εγγαστρίμυθος όταν βάζει τη φωνή του στο στόμα των μαριονέτων του. Αυτό βέβαια, έχει ως συνέπεια η προεκλογική προσπάθεια ερμηνείας της κοινής γνώμης να λειτουργεί ως νόθευση ή ακόμη και ως κατασκευή της κοινής γνώμης.

Δυστυχώς, οι πολιτικοί είναι καταδικασμένοι να επιβιώσουν σ’ αυτό τον κόσμο ως μεταπράτες ενός πολιτικού λόγου που έχει ταυτιστεί τόσο πολύ με το ψέμα, που καθημερινά διαπλέκεται στην αγχώδη πάλη τους να κερδίσουν τις εντυπώσεις, ώστε ακόμη και το σώμα και η φωνή τους να στρεβλώνουν αμήχανα τις φυσικές κινήσεις και τα αντανακλαστικά τους.

Πού οφείλεται η αδιαφορία των νέων για τις εκλογές;
Η ανησυχητική η αδιαφορία των νέων για τις εκλογές που εκφράζεται, είτε με την άρνησή τους να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους είτε με την απροθυμία τους να προσέλθουν στις κάλπες, αποτελεί ένα σοβαρό και εμφανές πρόβλημα για τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές του Μαίου. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι εκτιμήσεις για την αποχή στις εκλογές αναμένεται να αυξηθεί από το 10%, που ήταν στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, στο 20%.

Η αποχή αυξημένου ποσοστού νέων σ’ αυτές τις εκλογές οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην οικονομική κρίση και στην συνεπακόλουθη εργασιακή ανασφάλεια που κατέλαβε μεγάλο μέρος της νεολαίας. Αυτή η κατάσταση επιβαρύνεται από το ήδη υπάρχον κλίμα απογοήτευσης ανάμεσα στους νέους που έχει απαξιώσει την πολιτική την οποία θεωρούν πεδίο σκανδάλων, καιροσκοπισμού και αναποτελεσματικότητας.

Ποια καθίστανται τα βασικότερα προεκλογικά θέματα τα οποία θα συζητηθούν πιο έντονα;
Το Κυπριακό, όπως πάντοτε, αποτελεί το κυρίαρχο θέμα της προεκλογικής δράσης. Το θεματολόγιο του δημοσίου διαλόγου είναι πλούσιο αφού ότι η ελληνική πλευρά στις συνομιλίες, τα τελευταία τρία σχεδόν χρόνια, έχει καταθέσει διάφορες προτάσεις που ανέβασαν το πολιτικό θερμόμετρο στα ύψη. Το Κυπριακό αναμένεται να επηρεάσει και να προκαλέσει μετατοπίσεις ψηφοφόρων περισσότερο μεταξύ των κομμάτων ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΕΥΡΩΚΟ και λιγότερο του ΑΚΕΛ. Αυτό έχει να κάνει με το ότι οι Ακελικοί ψηφοφόροι, λόγω των θέσεων του κόμματος στο κυπριακό εδώ και χρόνια, είναι ιδεολογικά και ψυχολογικά προετοιμασμένοι να δεχθούν τις προτάσεις που υπέβαλε ο πρόεδρος Χριστόφιας σε αντίθεση με τον μεγάλο όγκο των άλλων κομμάτων που τις θεωρούν απαράδεκτες.

Οι αρνητικές επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης στην κυπριακή οικονομία καθώς επίσης και η διάψευση των αρχικών προσδοκιών της κυβέρνησης σε σχέση με τους χειρισμούς στην οικονομία, εκ των πραγμάτων, αναδεικνύεται σ’ ένα από τα ευνοϊκά πεδία της αντιπολιτευτικής κριτικής. Το όποιο κόστος για το ΑΚΕΛ αναμένεται να προέλθει περισσότερο από τους κυβερνητικούς χειρισμούς στην οικονομία και την εσωτερική διακυβέρνηση παρά από το κυπριακό.

Τα τελευταία χρόνια το πρόβλημα των λαθρομεταναστών και παρανόμων μεταναστών τείνει να αποσταθεροποιήσει την κοινωνική γαλήνη στον τόπο και να δημιουργήσει αισθήματα ξενοφοβίας ανάμεσα στους πολίτες. Αναμφίβολα είναι ένα από τα κεφαλαιώδη θέματα του δημοσίου βίου. Η σταδιακή μετατροπή του σε ένα από τα δεσπόζοντα πολιτικά θέματα, με τη χαλαρή στάση που τηρεί η σημερινή κυβέρνηση στο θέμα από τη μια, και η γκάμα αντίθετων απόψεων που εκφράζεται από τα υπόλοιπα κόμματα από την άλλη, σίγουρα θα προσμετρήσει στις τελικές επιλογές των ψηφοφόρων.

Σε ποιο στάδιο βρίσκονται σήμερα τα κόμματα και οι προσπάθειες τους για συσπείρωση;
Σε γενικό επίπεδο, από το αποτέλεσμα των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών στην Κύπρο θα εξαχθούν τρία πολιτικά μηνύματα: α) για τους χειρισμούς της κυβέρνησης Χριστόφια στο Κυπριακό, β) στο εσωτερικό μέτωπο, θα κρίνει την αντοχή της πολιτικής συνεργασίας ΑΚΕΛ – ΔΗΚΟ και γ) θα αρχίσει να διαμορφώνεται το πολιτικό και κομματικό τοπίο για τις προεδρικές εκλογές του 2013.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια το ΑΚΕΛ, το οποίο έχει επωμιστεί όλο το βάρος υπεράσπισης του κυβερνητικού έργου, καλείται να αναμετρηθεί με την έντονη κριτική που δέχεται από τα υπόλοιπα κόμματα. Βασικός στόχος του ΑΚΕΛ είναι να κρατηθεί όσο το δυνατόν πιο κοντά στα ποσοστά του 2006 κάνοντας την τελική αντεπίθεση συσπείρωσης των ψηφοφόρων του κόμματος, με τις ήδη γνωστές άμεσες και έμμεσες παρεμβάσεις του προέδρου Χριστόφια στην προεκλογική εκστρατεία. Χαρακτηριστική τακτική από το ΑΚΕΛ, όπως και στο παρελθόν, είναι η επίκληση της πρόσφατης πολιτικής ιστορίας (πραξικόπημα, ΕΟΚΑ Β’ κά) όπου είναι ένα από τα ευνοϊκά πεδία για τη συσπείρωση των ψηφοφόρων του κόμματος, ειδικά από την ηλικία των 40 και άνω.

Από την άλλη ο ΔΗΣΥ εγκαταλείπει την τακτική αποφυγής των σφοδρών αντιπολιτευτικών συγκρούσεων, που ακολούθησε τα τρία τελευταία χρόνια, υιοθετώντας μια πιο επικριτική στάση έναντι της κυβέρνησης. Κύρια προσπάθεια του ΔΗΣΥ είναι να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά τα αρνητικά σημεία της κυβερνητικής πολιτικής, κυρίως στην οικονομία αφού στο κυπριακό συγκλίνει σε μεγάλο βαθμό με το ΑΚΕΛ, προκειμένου να αυξήσει στο μέγιστο το εκλογικό όφελος στις βουλευτικές εκλογές, διεκδικώντας μάλιστα και ποσοστό διαφοράς από το ΑΚΕΛ, για να μπορέσει να κινηθεί με περισσότερη αυτοπεποίθηση την επομένη των βουλευτικών εκλογών σε τακτικές κινήσεις, ενόψει των προεδρικών του 2013. Όσο θα πλησιάζουμε προς τις εκλογές, ο ΔΗΣΥ αναμένεται να αυξήσει την αντιπολιτευτική ένταση έναντι της κυβέρνησης προκειμένου πετύχει στο μέγιστο τη συσπείρωση ψηφοφόρων και να αποτρέψει περαιτέρω διαρροή ψήφων προς το ΕΥΡΩΚΟ.

Το ΔΗΚΟ επιχειρεί να συγκρατήσει τα ποσοστά του 2006 αναδιατυπώνοντας την πρότασή του για την ανάγκη ενίσχυσης του κεντρώου χώρου με την προοπτική επαναφοράς του κόμματος σε τροχιά διεκδίκησης της εξουσίας. Η εικόνα, όμως, την οποία εκπέμπει σήμερα το κόμμα με τις ενδοκομματικές διαφωνίες να γίνονται μόνιμο αντικείμενο δημοσίου διαλόγου είναι σαφώς ανατρεπτική αυτών των φιλοδοξιών.

Η ΕΔΕΚ συνεχίζει να κινείται με στόχο την αύξησης της εκλογικής και κοινοβουλευτικής της δύναμης με σκοπό, μεσοπρόθεσμα, να εκμεταλλευτεί μείωση των ποσοστών του ΑΚΕΛ και του ΔΗΚΟ για να καταστεί ρυθμιστική πολιτική δύναμη τόσο στην εκλογή προέδρου της βουλής όσο και στις συμμαχίες που θα διαμορφωθούν για τις προεδρικές εκλογές. Μοναδική ανησυχία για την ΕΔΕΚ είναι η αναμενόμενη πόλωση μεταξύ ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ, κάτι που πιθανόν θα στερήσει την τελευταία στιγμή ψήφους από την ΕΔΕΚ. Μία πιο ευδιάκριτη προεκλογική παρουσία του Βάσου Λυσσαρίδη προς το τέλος της προεκλογικής περιόδου μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά στην προσέλκυση ψήφων από το χώρο του ΔΗΚΟ.

Το ΕΥΡΩΚΟ συνεχίζει στην αντιπολιτευτική γραμμή που χάραξε με ευκρίνεια από το 2008 με πεδίο δράσης την αυστηρή κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση για τους χειρισμούς της στο κυπριακό επιδιώκοντας να απορροφήσει δυσαρεστημένους ψήφους από το ΔΗΣΥ και το ΔΗΚΟ. Ισχυρό χαρτί για το ΕΥΡΩΚΟ αποδεικνύεται, τον τελευταίο καιρό, οι ολοκληρωμένες θέσεις που παρουσιάζει το κόμμα στο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης.

Το Κίνημα Οικολόγων – Περιβαλλοντιστών επιχειρεί να καταδείξει το εναλλακτικό της πολιτικής του δράσης ευελπιστώντας ότι μπορεί να αποτελέσει την εσχάτη επιλογή για ψηφοφόρους που απαξίωσαν τα παλαιότερα κόμματα και αναζητούν μία διέξοδο στο προβληματισμό για τη τελική ψήφο. Είναι το μοναδικό κόμμα το οποίο περιμένει λιγότερα από τις θέσεις του στο κυπριακό και περισσότερα από την περιβαλλοντική του πρόταση.

http://www.sigmalive.com/ekloges2011/news/373638