Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Πολιτικοί πειραματισμοί στο Αφγανιστάν


Του Joshua Foust
The New York Times


Αυτή η χρονιά θα είναι η τρίτη στη σειρά, κατά την οποία φθάνουν δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί στρατιώτες στο Αφγανιστάν, με σχέδια «να καθαρίσουν, να διατηρήσουν και να οικοδομήσουν» περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των Ταλιμπάν. Οι προηγούμενοι είχαν ελάχιστη επιτυχία, επειδή ο διεθνής συνασπισμός και η αφγανική κυβέρνηση απέτυχαν να διαμορφώσουν ένα ρεαλιστικό σχέδιο για την επομένη της στρατιωτικής νίκης. Άραγε η εκστρατεία στη Μαργιάχ θα έχει την ίδια τύχη;
Ο στρατηγικός στόχος του διεθνούς συνασπισμού για το Αφγανιστάν είναι η οικοδόμηση ενός «σταθερού, ασφαλούς και δημοκρατικού κράτους, που θα ευημερεί». Στην περίπτωση της Μαργιάχ, ωστόσο, προσκρούει μεσοπρόθεσμα σε τέσσερα προφανή εμπόδια. Τον αναγκαστικό εκτοπισμό χιλιάδων αμάχων, οι οποίοι δεν μπορούν να βρουν προσωρινή στέγη, ή ιατρική βοήθεια, ούτε στη Λασκάρ Γκαχ, την πρωτεύουσα της επαρχίας Χελμάν, ούτε στην Καμπούλ, ενώ τα σπίτια και τα υπάρχοντά τους καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια των μαχών.


Το ζήτημα της διακυβέρνησης της Μαργιάχ, όπου η επιλογή ενός νέου «περιφερειακού κυβερνήτη», στο πρόσωπο του Χατζή Αμπντούλ Ζαχίρ δεν φαίνεται να έχει νόημα, δεδομένου ότι τα τελευταία 15 χρόνια ζούσε στη Γερμανία και δεν είχε πατήσει ποτέ το πόδι του στη Μαργιάχ. Η διεθνής δύναμη πρέπει είτε να βρει καταλληλότερους υποψηφίους, είτε να διεξάγει εκλογές.
Παρ’ όλα αυτά, η καλή διακυβέρνηση έχει μικρή σημασία, αν η τοπική οικονομία είναι κατεστραμμένη. Η γεωργία της Μαργιάχ βασίζεται κυρίως στο όπιο και οποιαδήποτε νέα πολιτική ενάντια στα ναρκωτικά θα ισοδυναμούσε με όλεθρο. Στη Χελμάν, το όπιο είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο οι αγρότες μπορούν να πάρουν πίστωση: παίρνουν μικρά δάνεια, τα λεγόμενα salaam από τους λαθρέμπορους ναρκωτικών ή τους Ταλιμπάν και αποπληρώνουν αυτό το δάνειο με όπιο μετά τη συγκομιδή. Αν δεν μπορούν να θερίσουν το όπιό τους, κινδυνεύουν να μην αποπληρώσουν το χρέος τους.
Δυτικές οργανώσεις αρωγής διένειμαν, το φθινόπωρο, σπόρους σιτηρών, αλλά δεν υπήρξε συνέχεια και φαίνεται ότι ελάχιστοι αγρότες τους χρησιμοποίησαν. Φέτος, οι ίδιες οργανώσεις πρέπει να ετοιμάζονται να καταβάλουν αποζημιώσεις στους αγρότες για κάθε χωράφι με όπιο, το οποίο δεν μπορούν να θερίσουν, ως αποτέλεσμα του πολέμου και ο δυτικός συνασπισμός θα πρέπει να βοηθήσει τις οργανώσεις να αναπτύξουν ένα σύστημα μικροπιστώσεων.
Τέλος, η πρόοδος σε αυτά τα μέτωπα δεν θα σημαίνει τίποτα, αν επιστρέψουν οι Ταλιμπάν, οπότε ένας σημαντικός αριθμός στρατιωτών πρέπει να παραμείνει στη Μαργιάχ, προσφέροντας καθοδήγηση και προστασία στη νέα κυβέρνηση εκ των έσω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.